O PARO
O paro mensual rexistrado en Santiago nos últimos dez anos experimentou unha tendencia á alza. Os anos con menor número de parados de media foron 1999 e 2.000, con pouco máis de 5.000 persoas. No outro extremo situánse 2005 e 2006, onde se superou a cifra media de 6.000 persoas. En 2008 a media mensual de parados foi de 5.789, o que volve marcar un ascenso despois da baixada de 2007.A partires dese ano, a evolución de todos os indicadores víuse notabelmente influenciada polo contexto de crise económica en que estamos inmersos.
Actualmente, os elevados índices de desemprego están lonxe dunha situación de normalidade, debido a tendencia alcista que mantivo o desemprego dende 2008.
Cabe sinalar dentro do marco das grandes ciudades galegas, que os indicadores do concello de Santiago manteñen unha evolución máis moderada que as grandes ciudades galegas, o que pon de manifesto a súa maior capacidade de adaptación fronte á actual situación de crise, posto que A Coruña e Lugo, melloran a media da capital galega 16,2%.
A estacionalidade está vinculada co noso modelo produtivo, que concentra en sectores como o turismo, a hostalaría e a construcción a súa base fundamental, e isto, ao tempo que xera moito emprego en épocas de bonanza, fai que en tempos de crise, como o que vivimos, se destrúa con moita máis intensidade.
Atendendo ao xénero, o peso do paro feminino é máis importante que o masculino. Esta diferenza fai que o comportamento na evolución do paro feminino incida decisivamente sobre a evolución do paro total, polo seu maior número. Porén, esta tendencia rompeuse en 2008 onde o aumento do paro total foi resultado do significativo aumento do paro masculino.
É moi importante sinalar que o freo no aumento do paro feminino respondeu a varios factores, por unha banda a que o maior golpe do desemprego nos últimos tempos sufrírono os homes polo impacto da crise en sectores maioritariamente ocupados por eles como a construcción.
Igualmente, o paro afecta ós menores de 25 anos, en Santiago tivo o valor medio anual máis elevado en 2003 con 994 mozos. Dende entón a súa evolución experimentou un descenso, que se truncou ata a eclosión da actual situación económica existente, así a maioría de parados rexistrados son persoas maiores de 25 anos.
CONTRATOS. EVOLUCIÓN
Os contratos en Santiago nos últimos dez anos experimentaron un progresivo aumento, pasando dos pouco máis de 47.750 de 1999 ao ano 2007 no que se rexistraron un total de 67.225. A tendencia cambiou en 2008 onde se baixou ata os 62.590 contratos anuais.
O comportamento foi diferente se analizamos os contratos en función do sexo. Durante os primeiros anos do estudo, o número de contratos masculinos superaba aos femininos (en 1999 supoñían o 64,90% do total). Esta tendencia inverteuse a partir de 2004 cando os contratos a mulleres superan aos dos homes. Na actualidade a porcentaxe está practicamente igualada: 50,29% de contratos masculinos e 49,71% de contratos femininos. Pero atendendo a factores como o tipo de ocupación, o sector de actividade, as tipoloxías contractuais, etc, aínda que o número de contratos estea equilibrado, habería que analizar se existen diferenzas salariais de xénero non só en actividades e ocupacións feminizadas, senón nos salarios brutos anuais femininos, que están nun 28.9% máis baixos que os masculinos, poñendo de manifesto o que chamamos “discriminación salarial”.
Se analizamos a súa progresión en función da idade podemos afirmar que os contratos en Santiago evolucionaron cara unha media de idade maior nos últimos dez anos. Esta afirmación baséase en varias evidencias. En primeiro lugar nos primeiros anos o grupo máis numeroso de contratos correspondía a persoas de 20 a 24 anos, seguidos moi de preto por persoas de 25 a 29 anos. Dende 2004, o grupo máis destacado de contratos pertence a esta franxa de 25 a 29 anos, representando o 24,84% en 2008. Outra idea destacada como resultado dos datos obtidos é o aumento continuo no último decenio dos contratados entre 30 e 34 anos (17,79% do total de 2008) chegando a ser na actualidade case igual aos contratados entre 20 e 24 anos (19,61%).
En Santiago de Compostela o grupo máis numeroso de contratos vincúlase cos servizos empresariais, seguidos por outro tipo de servizos relacionados tamén co sector terciario. En canto á construción, tivo un aumento no ano 2003 e un descenso acusado en 2008 ata día de hoxe. A hostalaría presenta unha suba continua dende 2002 superando na actualidade ao sector do comercio en canto a volume anual de contratos.
Se analizamos os contratos en función do seu tipo, vemos que a tendencia mudou significativamente. Hai uns anos o grupo máis numeroso era o de contratos temporais a tempo parcial, chegando a representar o 58,21% dos firmados en 2000. Dende 2002 pasaron a ocupar o primeiro lugar o grupo de contratos temporais. A maioría de contratos que se levan a cabo pertencen a un destes dous grupos. Debemos ter en conta que a rotación laboral deste tipo de contratacións implica un custo elevado na aprendizaxe e desenvolvemento do posto de traballo, así como na adaptación do resto do persoal, desmotivación xeral para os demais empregados e mesmo para as propias persoas contratadas que non poden asegurar a súa estabilidade económica nin un futuro laboral con tranquilidade.
